Είμαστε σε μια κρίσιμη στιγμή που διακυβεύεται η επιβίωσης της κοινωνίας.
Οι κοινωνικές δομές αποσυντίθενται. Διαλύονται.
Τα προβλήματα συμπιέζουν τις ίδιες τις κοινωνικές σχέσεις.
Οι οικονομικές εξελίξεις και οι κυβερνητικές επιλογές προσθέτουν νέες κοινωνικές ομάδες στα στρώματα της φτώχιας.
Οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε μια έντονη ανασφάλεια για το εργασιακό τους μέλλον. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις βιώνουν στην αγωνιώδη προσπάθεια της επιβίωσης. Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος βαπτίζεται ανάπτυξη, βάζοντας την προοπτική του τόπου στο γύψο με ότι αυτό συνεπάγεται.
Δεν υπάρχει στρατηγική.
Δεν υπάρχει κοινωνική εμπιστοσύνη σε κανένα συλλογικό φορέα.
Κανείς δε δικαιούται να μείνει αδρανής.
Μόνο μια στρατηγική ανάπτυξης με επίκεντρο τον άνθρωπο και προίκα το φυσικό περιβάλλον μπορεί να οδηγήσει στην αντιμετώπιση της καθυστέρησης, της ανεργίας, της κοινωνικής ανασφάλειας, των καθημερινών αναγκών, την υπεράσπιση του περιβάλλοντος και της δημόσιας περιουσίας.
Δυστυχώς οι ευχές που ανταλλάσουμε αυτές τις γιορτινές μέρες, βρίσκονται σε μεγάλη διάσταση από την πραγματικότητα.
Η ελπίδα της αλλαγής της κατάστασης από μόνη της είναι μια ψευδαίσθηση.
Μόνο με την αγωνιστική διεκδίκηση μπορεί να ανάψει η σπίθα της ελπίδας για καλύτερες μέρες.
Μόνο με την αγωνιστική διεκδίκηση μπορεί να ανάψει η σπίθα της ελπίδας για καλύτερες μέρες.
Αν δε βάλουμε ΟΛΟΙ μας το χεράκι μας καμία ευχή και καμία χρονική αλλαγή δεν θα το κάνει.
Συντονιστική Επιτροπή ΡΟΔΟ ΚΟΚΚΙΝΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου