ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Είναι ζήτημα προτεραιότητας για μας και δεσμευόμαστε να συμβάλουμε στη διαμόρφωση μιας συλλογικής πολιτικής και πολιτισμικής αντίληψης, που αντιλαμβάνεται τη μόρφωση ως δημόσιο αγαθό και κοινωνικό δικαίωμα, για κάθε άνθρωπο προσωπικά και για την κοινωνία στο σύνολό της, αναδεικνύοντας έτσι πως στα θέματα της παιδείας η Αριστερά αποτελεί την κατεξοχήν μεταρρυθμιστική δύναμη της κοινωνίας. Κύρια στόχευσή μας είναι η πραγματοποίηση μιας μεγάλης δημοκρατικής μεταρρύθμισης στην παιδεία, που θα εξασφαλίζει τη μόρφωση ως δημόσιο αγαθό και κοινωνικό δικαίωμα για κάθε άνθρωπο προσωπικά και για την κοινωνία στο σύνολό της.
Η κρίση στην εκπαίδευση
Η παιδεία έχει μετατραπεί το τελευταίο διάστημα, σε ένα πεδίο συνεχών πειραματισμών, που προωθούνται στο πλαίσιο νεοφιλελεύθερων πολιτικών, χωρίς επεξεργασία και κυρίως χωρίς σωστή ιεράρχηση των προτεραιοτήτων και των εκπαιδευτικών στρατηγικών.
Όλα τα διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι με την εφαρμογή της «εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης» έχει αυξηθεί ανησυχητικά ο αριθμός των μαθητών του λυκείου που έμειναν στην ίδια τάξη ή παραπέμφθηκαν στις εξετάσεις του Σεπτέμβρη κατά περίπτωση, ενώ ενισχύθηκαν σε επικίνδυνο βαθμό και τα φαινόμενα διαρροής, με αποτέλεσμα την πρωτοφανή συρρίκνωση του μαθητικού δυναμικού του Λυκείου (βλ. και ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ, Οκτ. 2009). Αυτό παρά τα «διορθωτικά» μέτρα που υποχρεώθηκε κατά καιρούς να πάρει η Κυβέρνηση κάτω από την πίεση των αγώνων που αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Χωρίς αυτά τα μέτρα, η κατάσταση θα ήταν ακόμη πιο αρνητική. Επίσης διαχρονικές μελέτες που αρχίζουν να έρχονται στο φως, αποκαλύπτουν ότι η περίφημη προσφορά ‘ίσων ευκαιριών’ σε όλους/-ες τους μαθητές/τριες, ανεξαρτήτως τάξης, φυλής, φύλου, γλώσσας, θρησκείας είναι μύθος, αφού η αντιπροσώπευση των λιγότερο ευνοημένων κοινωνικών κατηγοριών/ομάδων στα ΑΕΙ (πανεπιστήμια & ΑΤΕΙ) όχι μόνο δεν έχει αυξηθεί, αλλά έχει αρχίσει να μειώνεται δραματικά!
Οι στόχοι μας στην εκπαίδευση
Το περιεχόμενο της εκπαίδευσης πρέπει να χαρακτηρίζεται από επιστημονική ευρύτητα και εγκυρότητα, πλούτο ιδεών και αντιπαράθεσή τους, με στόχο την ολόπλευρη μόρφωση και την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης του μαθητή και της μαθήτριας. Σήμερα οι γνώσεις ανανεώνονται ραγδαία. Οι μαθητές και μαθήτριες πρέπει, κατά συνέπεια, να έχουν υποδομή που θα τους επιτρέπει να υποδέχονται και να αξιοποιούν τη νέα γνώση. Να μάθουν και να μπορούν να μαθαίνουν «διά βίου». Σ’ αυτή τη βάση πρέπει να στηριχτεί και η τεχνική - επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση.
Πρωταρχική σημασία αποδίδουμε στο ρόλο των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων. Η εκπαίδευση δεν πρέπει να στελεχώνεται από άβουλους, χαμηλόμισθους δημόσιους υπαλλήλους, αλλά από υπεύθυνα εκπαιδευτικά στελέχη με επιστημονική - παιδαγωγική κατάρτιση, ουσιαστική συνεχή επιμόρφωση και δυνατότητες ανάπτυξης πρωτοβουλιών. Η εξασφάλιση ικανοποιητικού επιπέδου διαβίωσης, ευνοϊκών συνθηκών εργασίας και αξιοκρατικών μεθόδων ανάδειξης των στελεχών είναι όροι αναγκαίοι για την αναβάθμιση της εκπαίδευσης.
Είναι σημαντικό ο ενιαίος Δήμος, ως όργανο δημοκρατικού προγραμματισμού και έκφρασης των πολιτών να διεκδικήσει αυξημένο λόγο στην οργάνωση, διοίκηση και λειτουργία της εκπαίδευσης, πάντα σε συνεργασία με τον κατά περίπτωση Σύλλογο Διδασκόντων, και στο πλαίσιο μιας πιο ευέλικτης και ρεαλιστικής εφαρμογής των εθνικά καθορισμένων αναλυτικών προγραμμάτων. Δεν είναι δυνατόν εν έτει 2010 να καθορίζονται τα ωρολόγια προγράμματα (π.χ. ώρες υποχρεωτικής διδασκαλίας του κάθε μαθήματος ανά εβδομάδα) από ένα ‘κεντρικό’ Υπουργείο, την ώρα που μιλάμε για ‘διαθεματικότητα’, ‘διεπιστημονικότητα’ και έμφαση στην ‘τοπική ιδιαιτερότητα’.
Επίσης, πρέπει ο νέος ενιαίος Δήμος να διεκδικήσει την αποκλειστική αρμοδιότητα και στην κατασκευή και τη συντήρηση των σχολικών κτιρίων (βλ. και Ν. 1566/1985 καθώς και Δημ. Κώδικας [Ν. 3463/2006, άρ. 75, περ. στ, εδ. 1]), με ταυτόχρονη αποδέσμευση του ΟΣΚ, ο οποίος δεν θα εμπλέκεται σε διαδικασίες έγκρισης καταλληλότητας και μελετών, αλλά δειγματοληπτικών ελέγχων για την τήρηση της νομιμότητας και την εφαρμογή των κανονισμών ασφάλειας και υγείας στην κατασκευή των σχολικών συγκροτημάτων.
Πρέπει να διεκδικηθούν κοινωνικές & εκπαιδευτικές πολιτικές που θα λειτουργούν αντισταθμιστικά σε όφελος των υποβαθμισμένων εκπαιδευτικά νησιώτικων περιοχών (βλ. έρευνες που έχει εκπονήσει το ΕΚΚΕ για την κοινωνική ταυτότητα των Δωδεκανήσων [ΕΚΚΕ, 2007], για τις εκπαιδευτικές ανάγκες και στη ‘σχολική αποτυχία’ σε εθνικό επίπεδο [ΕΚΚΕ, 2006], αλλά και έρευνες εστιασμένες στη σχολική διαρροή των Δωδεκανήσων, όπως αυτή του Παν. Αιγαίου [ΤΕΠΑΕΣ, 2006]) και θα αφορούν όχι μόνο στα αυξημένα κονδύλια για τις ανάγκες λειτουργίας των σχολικών μονάδων, αλλά και στην παροχή οικονομικών κινήτρων στους εκπαιδευτικούς, που σε πολλές περιπτώσεις αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα αξιοπρεπούς διαμονής και διαβίωσης. Αυτό σημαίνει μια άλλη αντίληψη για τι μπορεί να κάνει και να διεκδικήσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση (ΤΑ) σε εθνικό επίπεδο, αφού τυπικά δεν έχει –και δεν θα έχει στο εγγύς μέλλον-- αρμοδιότητες καθορισμού μισθολογικής πολιτικής των εκπαιδευτικών.
Πρέπει να υπάρξει εξαίρεση της περιοχής από τα περιοριστικά μέτρα που αφορούν τους διορισμούς των εκπαιδευτικών και στις δύο βαθμίδες, καθώς οι αριθμοί εδώ νοηματοδοτούνται διαφορετικά. Αν ισχύσουν τα νέα κυβερνητικά μέτρα που αφορούν την αναλογία δασκάλων και μαθητών στην Α/θμια Εκπαίδευση, θα προκύψουν υποβιβασμοί, κυρίως, ολιγοθέσιων σχολείων ιδιαίτερα στις απομακρυσμένες νησιωτικές περιοχές με αρνητικές συνέπειες στο ήδη υποβαθμισμένο εκπαιδευτικό έργο.
Επιδιώκουμε την πλήρη κάλυψη της περιοχής με μονάδες Προσχολικής Αγωγής & Βρεφονηπιακούς Σταθμούς (αυτό, φυσικά, συσχετίζεται έντονα με τους πόρους που θα έχει η ΤΑ, είτε άμεσα στο τοπικό επίπεδο [δημοτικά τέλη & φόροι] είτε έμμεσα, ως επιχορήγηση από την Κεντρική Κυβέρνηση ή την [αιρετή] Περιφέρεια). Η ίδρυση και λειτουργία κέντρων δημιουργικής απασχόλησης παιδιών (‘βλ. βρεφονηπιακών & παιδικών σταθμών’) πρέπει να γίνεται ύστερα από σοβαρό σχεδιασμό και μελέτη όλων των απαραίτητων δημογραφικών στοιχείων του Δήμου, τα οποία προκύπτουν από σχετικές έρευνες είτε τοπικού επιπέδου (από τη Διεύθυνση Κοιν. Πολιτικής του Δήμου ή το παράρτημα του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ), είτε εθνικού επιπέδου (έρευνες του Ε.Κ.Κ.Ε., Πανεπιστημίων κ.λπ. φορέων). Στόχος είναι η κάλυψη των αναγκών φύλαξης & δημιουργικής απασχόλησης όσο το δυνατόν περισσότερων εργαζομένων γονέων, με προτεραιότητα σε οικογένειες όπου εργάζονται και οι δύο γονείς, αλλά και με βάση κοινωνικο-οικονομικά κριτήρια (ανεργία, εισόδημα, κατάσταση υγείας, απόσταση οικίας από την κοντινότερη μονάδα κ.λπ.). Τα κριτήρια αυτά πρέπει να προσαρμόζονται ανάλογα με την τρέχουσα οικονομική συγκυρία, τις χωροταξικές ιδιαιτερότητες του Δήμου, αλλά και σύμφωνα με την υπηρεσιακή δομή των μονάδων αυτών, αλλά πρέπει να είναι ξεκάθαρα, κοινωνικά δίκαια και να εφαρμόζονται απαρέγκλιτα, χωρίς ‘παραθυράκια’ και ‘εξαιρέσεις’.
Η σχέση εργασίας που πρέπει να διέπει το εργασιακό καθεστώς των εργαζομένων πρέπει να είναι μόνιμη και να διασφαλίζει τόσο αξιοπρέπεια των εργαζομένων στα Προσχολικά Κέντρα, όσο και την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών στους δημότες. Γι’ αυτό είναι αναγκαίο να προσλαμβάνονται αποκλειστικά άτομα με πτυχίο δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης (Πανεπιστήμιο ή ΑΤΕΙ), εκτός συγκεκριμένων ειδικοτήτων όπου αυτό δεν απαιτείται.
Υποστηρίζουμε τη δημιουργία και υποστήριξη υποδομών Τηλεκπαίδευσης για την «εξ αποστάσεως επιμόρφωση» των εκπαιδευτικών, την επικοινωνία των μαθητών αλλά και των κατοίκων των απομονωμένων νησιών στε να υλοποιηθεί η “Δια βίου μάθηση”.
Υποστηρίζουμε τη δημιουργία και άλλων Ιατροπαιδαγωγικών Κέντρων, και επαρκή στελέχωσή τους με μόνιμο προσωπικό. Επίσης, στηρίζουμε τους εκπαιδευτικούς του νησιού, και αγωνιζόμαστε μαζί με τις αρμόδιες εκπαιδευτικές άρχές (π.χ. Περιφερειακή και τοπικές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης) για την ίδρυση και λειτουργία Τμημάτων Ένταξης και Σχολικών Μονάδων Ειδικής Αγωγής (Σ.Μ.Ε.Α.) και στελέχωσή των με εκπαιδευτικούς Ειδικής Αγωγής για την εκπαίδευση των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Επιδιώκουμε ουσιαστική στήριξη του Πανεπιστημίου του Αιγαίου στο δύσκολο έργο που έχει αναλάβει, και όχι συνεχής άσκηση αρνητικής κριτικής και εξυπηρέτηση μικρο-σκοπιμοτήτων και τοπικισμών (βλ. θέμα με την ‘Τουριστική Σχολή’ και στήριξη ιδιωτικών κολλεγίων ‘πάσης φύσης & προέλευσης’). Ιδιαίτερα τα κτιριακά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών (ΣΑΕ) πρέπει να μπουν στην πρώτη προτεραιότητα της νέας Δημοτικής Αρχής, και να διαμορφωθεί ένα άξονας πίεσης στα συναρμόδια υπουργεία και φορείς του Δημοσίου, ούτως ώστε να εξευρεθούν άμεσα λύσεις στα χρόνια προβλήματα της στέγασης της ΣΑΕ στη Ρόδο (π.χ. καθυστέρηση στην προκήρυξη του διαγωνισμού για την αποκατάσταση/επισκευή του κτιρίου ‘25ης Μαρτίου’). Όπου δε υπάρχει θεσμική δυνατότητα παρέμβασης του Δήμου (π.χ. προβλήματα με ‘καταληψίες’ και παράνομες & αυθαίρετες κατασκευές στο χώρο του Πανεπιστημίου) εκεί ο Δήμος πρέπει να δεσμευτεί για συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα παρεμβάσεων για τη λύση του προβλήματος.
Πιο συγκεκριμένα, διεκδικούμε άμεσα:
· Αυξημένες επιχορηγήσεις για τις λειτουργικές ανάγκες των σχολικών μονάδων σε όλες τις βαθμίδες (από την Προσχολική ως την Τριτοβάθμια).
· Προτεραιότητα στην κατασκευή σύγχρονων σχολικών κτηρίων
· Πλήρης κάλυψη της περιοχής με μονάδες Προσχολικής Αγωγής & Βρεφονηπιακούς Σταθμούς.
· Εξαίρεση της περιοχής από τα περιοριστικά μέτρα που αφορούν τους διορισμούς των εκπαιδευτικών και στις δύο βαθμίδες. Αν ισχύσουν τα νέα κυβερνητικά μέτρα που αφορούν την αναλογία δασκάλων και μαθητών στην Α/θμια Εκπαίδευση, θα προκύψουν υποβιβασμοί, κυρίως, ολιγοθέσιων σχολείων ιδιαίτερα στα μικρά και απομακρυσμένα χωριά με αρνητικές συνέπειες στο ήδη υποβαθμισμένο εκπαιδευτικό έργο.
· Προτεραιότητα και κίνητρα για την πλήρη –σε ειδικότητες– στελέχωση των σχολικών μονάδων. Αύξηση του αριθμού των Σχολικών Συμβούλων τόσο της Π/θμιας όσο και της Δ/θμιας Εκπαίδευσης που να καλύπτουν όσο γίνεται περισσότερες ειδικότητες.
· Σύσταση θέσης Σχολικού Συμβούλου Ειδικής Αγωγής με έδρα τη Ρόδο. Ενίσχυση και δημιουργία νέων δομών ψυχικής υγείας (κινητές μονάδες, ιατροπαιδαγωγικά κέντρα κ.λπ.)
· Επαρκή στελέχωση των Τάξεων Υποδοχής, υποστηρικτικών θεσμών για την ομαλή σχολική ένταξη των παιδιών των μεταναστών στην Π.Ε&Δ.Ε.
· Ίδρυση και λειτουργία Τμημάτων Ένταξης και Σχολικών Μονάδων Ειδικής Αγωγής (Σ.Μ.Ε.Α.) και στελέχωσή των με εκπαιδευτικούς Ειδικής Αγωγής για την εκπαίδευση των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Μέτρα για Ενισχυτική Διδασκαλία σε μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες.
· Έμφαση στην περιβαλλοντική εκπαίδευση. Συσχέτισή της με τα περιβαλλοντικά προβλήματα του νησιού.
· Ουσιαστική στήριξη του Πανεπιστημίου του Αιγαίου και σύνδεσή του με την τοπική κοινωνία. Αντιμετώπιση των σοβαρών ελλειμμάτων σε κτιριακές υποδομές.
· Αναβάθμιση της ΑΣΤΕΡ.
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Ο Πολιτισμός, η προστασία, διατήρηση και ανάδειξη της μοναδικής πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού, η ανάδειξη και αξιοποίηση των αρχαιολογικών χώρων και των μνημείων, η αναβάθμιση της λειτουργίας των μουσείων και το άνοιγμα νέων, αποτελούν στόχους πρώτης προτεραιότητας. Προϋπόθεση όλων αυτών είναι η γενναία αύξηση των δαπανών για τον Πολιτισμό, που μέχρι σήμερα είναι τελείως ανεπαρκείς . Δε μπορούμε να μιλάμε για αειφορία χωρίς την διαχρονική μετάγγιση των πολιτιστικών αξιών και των παραδόσεων του. Η Παλιά Πόλη της Ρόδου , η Λίνδος , οι αρχαιολογικοί χώροι του νησιού, η Ακρόπολη της Ρόδου, τα διάσπαρτα μνημεία : κάστρα, τα κτιριακά έργα της ιταλικής περιόδου κλπ, απαιτούν πολύ μεγαλύτερη φροντίδα. Η αντιμετώπισή τους με προγραμματικές συμβάσεις με το Υπουργείο Πολιτισμού θα είναι ιδιαίτερα αποδοτική.
Ο Πολιτισμός για μας είναι μια πολυδιάστατη έννοια. Είναι η αξιοποίηση της ιστορίας και των παραδόσεων, είναι η επικοινωνία των ανθρώπων, είναι η ανάγκη έκφρασης των δημιουργικών ικανοτήτων, είναι η καλλιέργεια των αξιών. Είναι η συμβίωση με ανθρώπους διαφορετικής φυλής, θρησκείας και εθνικότητας. Είναι η αναγνώριση στην πράξη των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Επομένως χρειάζεται πλούτος και πολυμορφία πρωτοβουλιών για να ευνοηθούν η συλλογική προσπάθεια και η επικοινωνία, για να στηριχθεί η διάθεση και η έκφραση, για να διαδοθούν τα ήθη, τα έθιμα και οι τοπικές πολιτιστικές αξίες.
Ήδη οι πολιτιστικοί σύλλογοι και οι πολύμορφες ομάδες (θεατρικές, μουσικές κα ), που λειτουργούν στα χωριά και την πόλη , δίνουν έμπρακτα δείγματα πολιτιστικής γραφής με εξαιρετικά αποτελέσματα. Ο Δήμος μπορεί και πρέπει να αναλάβει ένα σημαντικό μερίδιο ευθύνης για τη στήριξη τους.
Το Δημοτικό Θέατρο Ρόδου ( ΔΗΠΕΘΕ ) πρέπει να επιβιώσει και να προσφέρει τις υπηρεσίες στο νησί.
